Przedstawiamy wybrane eseje i artykuły drukowane na łamach "Dialogu".
1.
„Chcemy unikać pozycji ofiary” – mówi Tetiana Rudenko, główna kustoszka w Muzeum Sztuki Teatralnej, Muzycznej i Filmowej Ukrainy w Kijowie, pokazując mobilną wystawę o Łesiu Kurbasie, legendzie ukraińskiej awangardy lat dwudziestych i trzydziestych.
Pisanie portretu Ernsta Jandla w języku polskim wydaje się nieco kłopotliwe. Jandl jest w Polsce autorem słabo znanym a powody braku tłumaczeń jego twórczości na inne języki wydadzą się zrozumiałe każdemu, kto choć raz zdobył się na czytanie jej w oryginale. Czy jednak większa ilość tłumaczeń Jandla naprawdę byłaby pomocna w objaśnianiu jego radykalnego awangardyzmu i słownej kombinatoryki, skoro sens tego języka – jak chciał tego autor – i tak objawia się w czytanej na głos niemczyźnie? Pozostawiam to pytanie bez odpowiedzi, bo naprawdę takowej nie znam.
W głowie zamęt, natłok myśli a logika zawodzi. Czy jestem pisarzem z natchnieniem, czy tylko próbuję pisząc w telefonie wydrzeć z tego innego wymiaru choć cząstkę. Na zewnątrz. Jako dowód. Że ten inny wymiar istnieje.1 Saunterer
Co do zasady jestem osobą, która patrzy na kodeksy ze sporą ostrożnością. Nie uważam prawa za system organizujący to, co w społeczeństwie uważamy za etyczne lub nie, zbrodnicze lub nie, zasługujące lub niezasługujące na karę. To zagadnienie zawsze pociąga za sobą nieuchronne i wyświechtane już stwierdzenie: „W Trzeciej Rzeszy obozy koncentracyjne były legalne” – ale mimo tego, że jest ono nadużywane, w niczym nie straciło na swojej mocy.
"Zdarza się, że mężczyźni są niesłusznie oskarżani o gwałt, nie warto temu zaprzeczać” – przyznaje Amia Srinivasan w eseju Spisek przeciwko mężczyznom1 i dodaje, że sama zna dwa takie przypadki: pierwszy to zamożny mężczyzna okradziony z kilku kart kredytowych przez młodą oszustkę-desperatkę.
Detale:
Substancja wiodąca: polska Wikipedia
Dawkowanie: kilkanaście (kilkadziesiąt?) haseł
Rodzaj przeżycia: miks
Set&Setting: zwolnienie lekarskie z powodu zapalenia krtani, frustracja związana z mocno utrudnionym mówieniem, kilka ciemnych listopadowych wieczorów, miękkie światło nowej lampy z Ikei
Doświadczenie: kilkanaście lat czytania polskiej Wikipedii
Z Karoliną Gierdal rozmawia Kornelia Sobczak
„Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia” – głosi Artykuł 1, paragraf 1 polskiego Kodeksu karnego, czyli nullum crimen sine lege, jak nas uczyli Starożytni Rzymianie, ale wiemy przecież, że czasem prawo i sprawiedliwość to zupełnie różne rzeczy.
Narrator dramatu Jej słowo. Jego słowo. Ferdinanda von Schiracha stwierdza:
ONA
Początek był nowy i przejrzysty.
Dłoń zaciśnięta na kierownicy. Pięć palców, kółko.
Później kobieta siedzi w aucie, które mogłoby nie mieć dachu i pędzić.
Powierzchnia pod dłonią jest chropowata i układa się w nierówny wzorek, jak skórka wyschniętego owocu.
To skóra martwego zwierzęcia i metalowe coś, co nią obleczono. I tyle.
To skóra zwierzęcia, które nie jest zwierzęciem, odpowiada kobieta. Jak twoja, tylko inna.
