Przedstawiamy wybrane eseje i artykuły drukowane na łamach "Dialogu".
Chcielibyśmy na zakończenie wyrazić parę dezyderatów: aby międzynarodowe konkursy tańca stały się manifestacją tradycyjnie polską i perjodyczną, powtarzaną w regularnych odstępach czasu (chociażby co dwa lata); aby w celu ożywienia kultury tanecznej w Polsce urządzano, obok konkursów międzynarodowych, konkursy wszechpolskie; […] aby Warszawa zaawansowała do rangi Bayreuth sztuki tanecznej.
SOBCZAK: Zacznę od pytania o osobiste preferencje: wolisz Hamiltona czy musical Les Misérables, czyli Nędzników?
SIEDLECKI: Trudniejszego pytania nie mogłaś mi zadać. (dłuższe milczenie)
Od czego zacząć? No oczywiście, że od początku, rzecz w tym, że początków jest kilka i nie wiem, z którym mam wystartować. Jest jeszcze jedno pytanie: jaką prawdę opisać? Bo jest prawda moich odczuć na spektaklu, jest prawda moich doświadczeń. Rok 1989 to w moim wypadku nie tylko decyzja o wypowiedzeniu zdania, które miało przekroczyć granicę naszej autocenzury, to także dalsze losy życia z tą decyzją, która czasem się wiąże z poczuciem wspólnoty, a czasem bolesnego odosobnienia. Stosunek do tego jednego zdania to też jakaś historia.
Z dwóch powyższych opcji, będących typowymi odruchami w reakcji na stres, zazwyczaj wybieram tę trzecią: udaję martwą. Zupełnie inaczej postępuje żółw jaszczurowaty. Znaleziony ostatnio w województwie mazowieckim w gminie Chynów jest gatunkiem nam obcym: zamieszkuje najczęściej Amerykę Północną, więc samo jego istnienie w województwie mazowieckim jest anomalią. Relacje medialne skupiły się jednak na innej: że wbrew przyjętej strukturze schematu postępowania dzikich zwierząt w relacjach z ludźmi, on zazwyczaj wybiera zdecydowaną agresję.
Urodził się 13 kwietnia 1929 roku w słynnej warszawskiej klinice doktora Ludwika Brydza-Nackiego przy ulicy Marszałkowskiej 45. Wypływa z tego kilka wniosków.
Co wiemy o wyspie Sylt? Na razie nic, za chwilę wszystko.
Bardzo lubię słynne zakończenie „Metroid” – wydanej w 1986 roku przez Nintendo gry na konsolę – które trwale zapisało się w historii gier wideo. Protagonista tej kultowej już gry, Samus Aran, na zlecenie Galaktycznej Federacji infiltruje bazę kosmicznych piratów na planecie Zebes. Celem misji jest zniszczenie tytułowych metroidów – potężnej pozaziemskiej formy życia, która zagraża bezpieczeństwu całej Galaktyki. Samus przeprawia się przez poszczególne poziomy skomplikowanej rozgrywki w kosmicznym skafandrze, który pokrywa każdą część ciała.
Czytając Prawo urodzenia Davida Robsona, nie sposób nie zadawać sobie ciągle pytania: jak to się mogło stać? Jak to się mogło stać, że Amerykanie odmieniający przez wszystkie przypadki wolność (i to zarówno tę desygnowaną przez freedom, jak i przez liberty) żyją w kraju, gdzie aborcja jest zakazana, kliniki aborcyjne są zamknięte, bohaterka nie może udać się do wykwalifikowanego lekarza, tylko korzysta z usług samozwańczego „waginalnego najemnika”? Dlaczego za przeprowadzenie zabiegu grozi kara więzienia zarówno dla kobiety i dla osoby wykonującej go?
