tagi

„Rozgrywa się w mieszkaniu Wiktora i Rene oraz w męskich toaletach hotelu Krywań. Sztuka jest na tyle fikcyjna, że może przypominać rzeczywistość, albo jest tak rzeczywista, że może wydać się wymyślona” – pisze w pierwszych didaskaliach Viliam Klimáček, doskonale zapowiadając atmosferę tej niedługiej komedii z gorzkimi akordami. Komedii o Słowacji wielu prędkości, zarówno ekonomicznych, jak i obyczajowych.

Sztuka Meteoriten (Meteoryty) Sashy Marianny Salzmann – znanej w Polsce dotychczas jako Marianna Salzmann, autorka utworu Mame loszn, język przodków – mogłaby równie dobrze nosić tytuł Metamorfozy albo Nowe metamorfozy, gdyż  jej głównym punktem odniesienia jest właśnie poemat Owidiusza.

Sztuka użytkowa dla dwojga aktorów. On – lat sześćdziesiąt sześć, „może jeszcze całkiem, całkiem podobać się kobietom” i Ona – „niepodobna sobie wyobrazić, jak wyglądała w młodości”. Są kłótnie, kwiaty, pocałunki, tragiczne deklaracje i romantyczny finał.

W lipcu 2012 roku rozpoczęła się bitwa o Aleppo, największe miasto w pogrążonej w wojnie domowej Syrii. Trwające prawie cztery i pół roku walki, relacjonowane za pomocą filmów, zdjęć, świadectw tych, którzy walczyli, którzy nieśli pomoc, którzy stracili wszystko, i tych, którym udało się wydostać, stały się symbolem współczesnego świata. Symbolem bezczynności i bierności, z jaką reszta świata patrzyła na dziejącą się tragedię, symbolem kryzysu uchodźczego, symbolem niewyobrażalnego cierpienia i niewyobrażalnych zniszczeń.