Spośród wielu zapadających w pamięć scen spektaklu Oczyszczeni w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego szczególną intensywnością emocji wyróżniał się monolog wypowiadany przez austriacką aktorkę Renate Jett w języku polskim, z wszystkimi tego konsekwencjami: z obcym akcentem, usterkami w wymowie, zniekształconą melodią brzmień spółgłosek i wysiłkiem artykulacji.
Krytyczno-literacki spór o prymat formy nad treścią czy też języka nad fabułą – lub na odwrót – jest sporem więcej niż estetycznym. Wyraża przekonania ontologiczne, dotyczące albo wiary w to, że granice naszego języka są granicami naszego świata, albo wiary w zespoły idei i poszukiwanie wiernego ich odwzorowania w sztuce. Wittgenstein kontra Platon i jego dziedzictwo. Zakurzona tradycja szkoły warszawsko-lwowskiej versus skompromitowany idealizm.
KONKURSY DRAMATOPISARSKIE:
o konkursie dramatopisarskim Aurora Agacie M. Skrzypek opowiada Julia Holewińska
o Nagrodzie Dramaturgicznej im. Tadeusza Różewicza Agacie M. Skrzypek opowiada Beniamin M. Bukowski
To o czym mamy rozmawiać?
O Gdyńskiej Nagrodzie Dramaturgicznej.
To będzie dla mnie problematyczne.
