Kryzys wyobraźni to termin obejmujący swoim znaczeniem kilka odmiennych, aczkolwiek niezupełnie oddzielnych zjawisk. Może oznaczać nieadekwatność ludzkiej percepcji w stosunku do globalnych, rozciągniętych w czasie procesów, która ujawniła się w obliczu ekologicznych katastrof, takich jak zmiany klimatu czy szóste masowe wymieranie.
Odkrywanie lokalności praktyk poznawczych wiąże się ściśle z coraz częściej dziś ujawnianą iluzyjnością systematyzujących i puryfikujących zabiegów zachodnich nauk z jednej strony, a zasięgu ich totalizujących ambicji z drugiej. W problematycznej strefie pilnie niegdyś strzeżonych granic między faktem i fikcją, naukami i sztukami rodzą się więc hybrydyczne opowieści. Na ich podstawie powstają filmy fabularne oparte na faktach, paradokumenty i mockumenty.
