Stefan Bratkowski pisał, że był skuteczniejszy nawet od Fouriera i Owena. Ich wdrożone w życie pomysły miały się sypać, a Rzeczpospolita Sztabińska istniała przez ponad trzydzieści lat. Nie chodziło tylko o zniesienie pańszczyzny i zamianę jej na czynsz. Karol Brzostowski w swoich dobrach, owszem, oczynszował chłopów, lecz nie na tym miał polegać radykalizm utopii tworzonej przez niego w środku nadbiebrzańskiej puszczy. Stworzył też rodzaj systemu ubezpieczeń społecznych dla najbiedniejszych, szkołę, w której kształciła się młodzież.
