Numer 4/2018 (737)

Kamyk Puzyny

Idiom legnicki

Jolanta Kowalska

Autorka pisze o legnickim zespole i rozmawia z aktorami i aktorkami:

Przynosiliśmy teatr do domu

Rozmowa z Anitą Poddębniak

Droga nigdy się nie kończy

Rozmowa z Bogdanem Grzeszczakiem

Postać trzeba kochać

Rozmowa z Joanną Gonschorek

Teatr stał się naszym życiem

Rozmowa z Katarzyną Dworak i Pawłem Wolakiem

Nie lubię kopać wciąż w tej samej piaskownicy

Rozmowa z Magdaleną Drab

Lubię grać pod włos

Rozmowa z Rafałem Cieluchem

Nie chcemy stać z boku

Rozmowa z Robertem Gulaczykiem

Legnickie pisanie

Piotr Olkusz

Czy istnieje „Legnicka szkoła dramatopisarska” tak jak istnieje „aktorstwo legnickie”? O dramatach z dwóch tomów antologii dramatów, które powstały w Legnicy w latach 1997-2013.

Pogoda na jutro

Wspólne zaciekawienie światem

Rozmowa z Jackiem Głombem

Kontynuacja rozmów o funkcjonowaniu instytucji i polityce kulturalnej państwa.

Po przyjęciu

Polityka historyczna

Tadeusz Bradecki

Nieleczone

Naruszanie konsensu

Piotr Morawski

Od niedoszłej premiery Nie-Boskiej komedii Olivera Frljicia w Starym Teatrze w Krakowie do Sprawiedliwości Michała Zadary w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Co teatr może, a czego nie może w sprawie antysemityzmu?

Pamięć Rutki

Michał Kmiecik

Sztuka na motywach pamiętników czternastoletniej Rutki Laskier, prowadzonych przed nią w getcie w Będzinie w ostatnich miesiącach przed wywózką do Auschwitz. Autor nie adaptuje wiernie zapisków dziewczyny, raczej stara się przełożyć jej doświadczenia na bunt i emocje dzisiejszych nastolatków. Tekst adresowany jest do „młodych dorosłych” i pełno w nim współczesnych odniesień do popkultury, polityki czy nowych mediów. Gniew Rutki zwraca się przeciw dzisiejszej sytuacji w Polsce i zmienia się w uniwersalny manifest oporu.  

Dla młodych dorosłych

Rozmowa z Michałem Kmiecikiem

Sala prób. O przestrzeni trylogii DybukMalowany ptak, Golem

Paulina Skorupska

Teatr Żydowski koprodukując z Teatrem Polskim w Poznaniu Malowanego ptaka, i współpracując z TR Warszawa przy Golemie przenosi w inne miejsca swoją salę prób znaną z spektaklu Dybuk – instalację będącą śladem, rekonstrukcją, która przez swoją faktyczną obecność wzmacnia nieobecność tej prawdziwej. Wykorzystywana w trzech spektaklach staje się sama reliktem, widocznym znakiem nieistniejącego.

Wracaj

Przemysław Pilarski

Dziwna, oniryczna opowieść o powrocie do rodzinnego miasta. Wędrowny muzyk w stylu Boba Dylana pojawia się po latach we własnym domu, ale tam mieszkają już obcy ludzie i nikt mu niczego nie wyjaśnia. Historia oparta na losach ocalałych z Zagłady Żydów z Radomia, po wojnie prześladowanych przez Polaków, którzy zajmowali ich mieszkania. Niedopowiedzenia i symbole tworzą klimat tajemnicy niczym w serialu Miasteczko Twin Peaks: o faktach nie mówi się tu wprost. Atmosferę rozładowuje przewrotny, anarchistyczny finał.

Pogrom w miasteczku Twin Peaks

Rozmowa z Przemysławem Pilarskim

Nawozy sztuczne

Zwarcie

Tadeusz Nyczek

Krytyka i jej moc

Krajobraz po bitwie

Stanisław Godlewski

Autor analizuje współczesną konserwatywną i prawicową krytykę teatralną pod kątem używanych przez nią figur i wyobrażeń. Autor zwraca uwagę przede wszystkim na metaforykę wojenną i foniczną, wskazuje na błędy myślowe i konsekwencje ideologiczne konserwatywnej krytyki.

Po bandzie

Wyjść z twierdzy

Marek Beylin

Strzały na głosy

usadzeni

Miroslava Svolikova

Przełożyła Iwona Uberman

Rozłożona na cztery chóry opowieść o banalnej wizycie w barze – raz mówią ci, którzy obserwują, raz ci (albo ten), którzy wchodzą, kiedy indziej znowu ci, którzy w ogóle nie są zainteresowani tym, co się dzieje przed ich oczami. Kim są bohaterowie dramatu Svolikovej? Unieruchomieni, skazani na rozpamiętywanie najmniejszych strzępów dziejących się przed nimi zdarzeń prowadzą rodzaj muzycznej ballady o zatrzymanym czasie i o niemożliwości zmiany. Boją się czy naprawdę nie mogą niczego zmienić w swoim życiu, ci, których los uwięził tu, a nie gdzie indziej?

Uwielbiam języki

Rozmowa z Miroslavą Svolikovą

Varia

Konteksty: Ignorancja bez odcieni

Zofia Cielątkowska

O rasizmie codziennym na marginesie książki Glorii Wekker White Innocence: Paradoxes of Colonialism and Race (Duke University Press, Durham-London 2016). W Holandii i nie tylko.

Nowe sztuki:

Ewald Palmetshofer Vor Sonnenaufgang

Sascha Hargesheimer Polen ist mein Italien

Z Afisza

Contents

Udostępnij