Gdybym miał przypisać Dolores Ibárruri – tytułową La Pasionarię – do wybranej przez siebie przegródki polskiego archiwum pamięci o ruchu robotniczym, postawiłbym na sąsiedztwo z Różą Luksemburg. „Wielkie nieobecne”, obie w dość specyficznym położeniu, zepchnięte do najrzadziej uczęszczanych sektorów historii.
