Pisanie dla dzieci i młodzieży jest znacznie trudniejsze, niż mogłoby się wydawać. Nawet autorom z najlepszymi intencjami zdarza się upupić swoich czytelników lub popaść w nostalgię – wtedy zamiast pisać dla współczesnych młodych, wracają do siebie z przeszłości, tworząc dziwaczne teksty, które ostatecznie nie przyciągają ani młodzieży, ani dorosłych. Uważność na temperament, skalę doświadczeń i uczuć, sposoby komunikacji oraz problemy młodych ludzi jest niezwykle istotna. Dlatego do czytania Trójki na głowie.
