Przedstawienia to nie tylko spektakle teatralne, lecz także przedstawianie bieżących spraw i problemów. To autonomiczna rubryka „Dialogu” istniejąca wyłącznie w internecie. Teksty pisane specjalnie do Przedstawień będą ukazywać się kilka razy w miesiącu.
KONKURSY DRAMATOPISARSKIE:
o konkursie dramatopisarskim Aurora Agacie M. Skrzypek opowiada Julia Holewińska
o Nagrodzie Dramaturgicznej im. Tadeusza Różewicza Agacie M. Skrzypek opowiada Beniamin M. Bukowski
To o czym mamy rozmawiać?
O Gdyńskiej Nagrodzie Dramaturgicznej.
To będzie dla mnie problematyczne.
Pięćset lat po śmierci święta Teresa zmartwychwstaje podejmując próbę zburzenia własnego obrazu jaki utrwalił się w kulturze. Jej ciało zostało całkowicie poćwiartowane i rozrzucone po całym świecie, stara się więc zebrać własne szczątki i poskładać nie tylko ciało, lecz i swój wizerunek na nowo.
Irena Telesz-Burczyk i Milena Gauer wchodzą na olsztyńską Scenę Margines w półmroku. Widać zaledwie zarys ich sylwetek, pojedyncze ruchy, czekające na nie krzesła i balowe suknie. Aktorki w pierwszych chwilach Łatwych rzeczy w reżyserii Anny Karasińskiej przemierzają sceniczną przestrzeń, przymierzają się do występu, przyzwyczajają do obecności. Wtem rozbrzmiewają ich głosy z offu.
W programie tegorocznej edycji Showcase`u prezentującego najnowsze zjawiska chorwackiej sceny teatralnej (Showcase hrvatskog kazališta), obok zrealizowanych z rozmachem spektakli, które dopełniły dorobek najbardziej uznanych reżyserów, znalazły się też produkcje kameralne, potwierdzające, że teatr alternatywny cieszy się w Chorwacji znakomitą kondycją. Cykliczny przegląd organizowany od 2005 roku przez Chorwackie Centrum Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, którym kieruje Željka Turčinović, odbył się tym razem w maju w Zagrzebiu.
„Czysta esencja każdej z płci jest nieco zniechęcająca” – pisała Virginia Woolf w swoich dziennikach. Ta genialna, choć trudna, pisarka, która nie stroniła od radykalnych sądów („w grudniu 1910 roku zmienił się ludzki charakter” – w tym samym roku, w którym ulubiony przez nią Roger Fry sprowadził do Londynu pierwszą wystawę postimpresjonistów), wyprzedziła swoją epokę równając ją z naszą. Zresztą i nastroje społeczne są dzisiaj podobne. Konserwatywne obyczaje pożądane w sferze społecznej wobec dekonstrukcji kategorii płci.
Kobiece teksty dla teatru to projekt współorganizowany przez działającą przy Akademii Sztuk Teatralnych im. Wyspiańskiego Pracownię Dramaturgiczną i Dom Norymberski w Krakowie przy współpracy z Instytutem Goethego. Miał przybliżyć to, czym intreresuje się niemiecki teatr. W trakcie wydarzenia, które miało miejsce między 6 a 8 maja 2022 w Krakowie, zaprezentowano pięć tekstów (z tego cztery współczesne i jeden przedwojenny, pochodzący z 1932 roku) w formie czytań performatywnych wyreżyserowanych oraz przeczytanych przede wszystkim przez studentki i studentów krakowskiej AST.
