Blog

Udostępnij

W tej rubryce zamieszczać będziemy wpisy, notatki, spostrzeżenia członków zespołu redakcyjnego „Dialogu” na tematy czasem bezpośrednio, czasem luźniej, a czasem w ogóle nie związane z tematyką poruszaną w miesięczniku.

20 kwi, 2021
Krzysiek z osiedla

„A to niespodzianka” – mówili mi prominenci polskiej sceny piętnaście lat temu na katowickich Interpretacjach, a oczy mieli okrągłe jak spodki. Bo z nieznanej im Legnicy przywiozłem wtedy Made in Poland, debiutancki spektakl reżysera filmowego Przemysława Wojcieszka. Balladową opowieść o polskiej prowincji, strasznej i śmiesznej, niby to brutalnie gangsterskiej, ale i rozbrajająco, absurdalnie naiwnej. Trochę jak u Tarantino czy u braci Coen. Z bohaterem, z którym nikt rozsądny nie chciałby spotkać się na ulicy, a tak naprawdę sentymentalnym romantykiem; o jego poczciwą, choć i... czytaj więcej

13 kwi, 2021
Kamyki

KOMUNA WARSZAWA za łączenie sztuki i życia, twórczej oryginalności z zaangażowaniem w sprawy publiczne.

JUSTYNA SOBCZYK za działalnością teatralną, która nie tylko podważa teatralne nawyki i przyzwyczajenia, lecz także otwiera przestrzeń dla rozmowy.

AKTORKI, AKTORZY I PUBLICZNOŚĆ TEATRU POLSKIEGO WE WROCŁAWIU za protest w obronie wartości artystycznych niszczonych na skutek błędnych decyzji administracyjnych.

TEATR IM. MODRZEJEWSKIEJ W LEGNICY POD KIEROWNICTWEM JACKA GŁOMBA za wieloletnią cierpliwą pracę, dzięki której powstał wyjątkowy teatr mocno związany z miastem... czytaj więcej

06 kwi, 2021
Pusta szklanka internetu

Kiedyś sąsiedzi pożyczali sobie szklankę cukru, dziś pożyczają sobie internet. 

Do tragedii doszło w Wielką Sobotę, gdy koparka sprzed kamienicy obok przerwała światłowód. „Nasz światłowód” – jak doprecyzowała pani z parteru, na co dzień ślepa na problemy naszego domu. 

„Jak my się teraz w Święta spotkamy z rodziną?” – pytali sąsiedzi. No bo jak? Bez zooma, bez skype’a, bez tych gigabajtów wymian z cyberprzestrzenią słanych światłowodem, na którym przez ostatni rok zawisły nasze kontakty ze światem, życie prywatne i zawodowe. 

... czytaj więcej
30 Mar, 2021
Różnica

Gdy Maja Staśko zapytała o zegarek Roberta Lewandowskiego, który miał na ręce zegarek przyjmując order od prezydenta; zegarek o wartości mieszkania (tak, tak, zegarek o wartości mieszkania), Tomasz Lis odpisał jej, że zapracował, to dostał. I żeby się nie wtrącać. Gdy innym razem zapytała po co miliarderom te miliardy i co oni z nimi właściwie robą, Marcin Gortat odpisał krótko: „To make #difference”.

Proste, nienachalne pytania. Odpowiedź Lisa – w jego stylu, więc nawet nie warto jej komentować; replika Gortata – bez względu na intencje – symptomatyczna. Miliardy służą... czytaj więcej

23 Mar, 2021
Retro-futuro

Otworzyłam „Wiadomości literackie” z 31 lipca 1932 roku. Na jednej stronie znalazłam „Krytykę Polityczną”, „Tygodnik Powszechny”, „Le Monde Diplomatique” i „Vouge'a”. Czytałam dodatek „Życie świadome”, wydany w związku z wprowadzeniem kodeksu karnego i zapisów dotyczących aborcji. Tytuły: Piekło kobiet wciąż otwarte. Krabi konserwatyzm. Śmierć lowelasa. Odkrycie cudzołożnicy. Duńska afera à la Friedrich Wolf. Poradnia dla kobiet w Łodzi.

Ja wiem, że wszystko to już znamy, ja wiem, że „I can't believe, I still have to protest this... czytaj więcej

16 Mar, 2021
Mały nowy świat

Pozamykani w domach, przez rok przyzwyczailiśmy się oglądać świat przez dziurkę od klucza w kształcie monitora. Podziwialiśmy w ten sposób profesjonalnie rejestrowane wybitne spektakle nawet z najodleglejszej zagranicy, a także nieporadne – z początku – a potem coraz sprawniejsze i twórcze przenosiny wydarzeń z realu do wirtualu. Zoom, nieodzowny teraz element życia zawodowego, wkroczył też do życia towarzyskiego i rodzinnego. Pandemii i Zoomowi zawdzięczam udział w swego rodzaju happeningu – w uroczystości ujawnienia płci mającego się narodzić dziecka. Centrum akcji znajdowało się w... czytaj więcej

09 Mar, 2021
Przywilej

Zaszczepiłem się. Przyjąłem pierwszą dawkę. Kolejna będzie pewnie w maju. Trochę ulga, bo wiadomo; ale trochę też wstyd i zażenowanie. Dostałem tę dawkę wirusa tylko dlatego, że pracuję jako nauczyciel akademicki.

A jako nauczyciel akademicki pracuję zdalnie – takie są wytyczne rektora uniwersytetu, na którym pracuję, i ministerstwa. Nie mam kontaktu ze studentkami i studentami. To znaczy mam – tylko zdalny. Mam administracyjny zakaz bezpośredniego kontaktu, jak to się toczy od mniej więcej roku. Mogę więc zarażać siebie i innych w środkach komunikacji, w sklepach, na ulicach –... czytaj więcej

02 Mar, 2021
Osiecka

Kłócono się o ten serial z powodów politycznych, personalnych, promocyjnych, ale także dlatego, że Agnieszka Osiecka i jej epoka należały do milionów. Każdy miał swoją wersję i mógł popsioczyć przed telewizorem, że to wszystko nie tak, nie tak, nie to... Tak, jakby obiektywna opowieść była w ogóle możliwa.

Ci, z którymi rozmawiałam, kręcili nosem, ale oglądali dalej. A mnie się podobało, może dlatego, że ten PRL był mi po części znany z lektur, a więc tak czy owak czytankowy? I furda tam kroniki filmowe, klisze, błędy i wypaczenia – grunt, że oto przeszłość (nie moja przecież, ale... czytaj więcej

23 lut, 2021
Nie zamykajcie

Widziałem aktorów tańczących ze szczęścia. Po spektaklu, który po miesiącach głodu zagrali na żywo, a maseczki z wypełnionych do ostatniego miejsca pandemicznych krzeseł odpowiedziały oklaskami. 

Przedrukowujemy apel ludzi teatru – Zespołu Eksperckiego przy Instytucie Teatralnym – i podpisujemy się pod nim.

Jacek Sieradzki i zespół „Dialogu”

 

 

Szanowny Pan
Mateusz Morawiecki
Prezes Rady Ministrów

 

Szanowny Panie Premierze,

po wielu tygodniach oczekiwania i niepewności 12 lutego 2021 roku teatry... czytaj więcej

16 lut, 2021
Na stacji metra „Centrum”

Na stacji metra „Centrum” człowiek z laską truchtał od schodów w kierunku drzwi wagonu. Maszynista umiejętnie zamknął mu je w chwili, gdy do celu brakowało kilkunastu centymetrów. Truchtający, uniknąwszy łomotnięcia nosem w szybę, bezsilnie pogroził laską w kierunku kabiny kierowniczej.

Pociąg, który był już ruszał, nagle zahamował i stanął. Nie otworzył drzwi. Zaczął trąbić. Długo, kilka sekund, może nawet do dziesięciu.

W łkającym głosie klaksonu słychać było oburzenie bezprecedensową napaścią pasażera dopuszczającego się uwłaczających i nacechowanych nienawiścią gestów... czytaj więcej

Udostępnij