pobierz pdf (11.04 MB)w numerze:
Tegoroczna Nagroda im. Konstantego Puzyny została przyznana aktorkom, aktorom oraz publiczności wrocławskiego Teatru Polskiego protestującym w obronie wartości artystycznych wypracowanych w ostatnich latach i niszczonych na skutek błędnych decyzji administracyjnych.
Kamyk Puzyny
Radykalni marzyciele
Jolanta Kowalska
Nie mam poczucia sukcesu
Rozmowa z Anną Ilczuk
Ścięty las
Rozmowa z Edwinem Petrykatem
Mam nadzieję, że ta krew nie pójdzie na marne
Rozmowa z Michałem Opalińskim
Trzeba wrócić do pryncypiów
Rozmowa z Igorem Kujawskim
Jesteśmy idealistami
Rozmowa z Martą Ziębą
Wychował nas teatr
Rozmowa z Magdaleną Chlasta-Dzięciołowską
Po bandzie
My pod klątwą
Marek Beylin
Puzyna/Błoński
Listy Konstantego Puzyny do Jana Błońskiego (1947-1950)
Podała do druku Małgorzata Szumna
Wynurzenia
Jak iść do przodu, cofając się, i jak się cofać, cofając się
Pedro Pereira
Prześluga
Czułość
Malina Prześluga
Czworo obcych sobie ludzi, dwie kobiety i dwóch mężczyzn w różnym wieku i z różnych środowisk, spotyka się w przedziale kolejowym. Najpierw poznajemy ich myśli, a więc obsesje i idiosynkrazje, które wypływają we fragmentach na powierzchnię, by złożyć się na atrapę konwencjonalnej rozmowy. Starsza kobieta popełnia niespodziewane samobójstwo i przez chwilę pozostała trójka odsłania się przed sobą, rozmawiają naprawdę, ale na trwałą bliskość nie ma szans. Tekst powstał jako scenariusz dla Teatru Telewizji, uwzględnia środki filmowe i punkt widzenia kamery.
Pies, który gryzie własną nogę
Rozmowa z Maliną Prześlugą
ANDRZEJ LIS, MARIANNA LIS
Widzowie
Publiczność teatralna
Barbara Fatyga
Dyrektorzy teatrów o swej publiczności
Andrzej Seweryn i Olga Sander, Piotr Kruszczyński i Agnieszka Chełkowska-Madej,
Dorota Ignatjew, Maciej Podstawny, Jacek Głomb
Rocznica
Grzegorz Staszak
Jesteśmy w teatralnym foyer, małżeństwo zaczyna się kłócić przed wejściem na salę. On kupił bilety na ich rocznicę ślubu, ona jest rozczarowana repertuarem. Banalna sprzeczka narasta do awantury. Słyszą wreszcie tekst sztuki, który dotyka rodzinnej tragedii i odsłania ich tajemnicę (albo tylko podobną?), po czym wracają do domu oczyszczeni i odmienieni. Jednoaktówka była grana w teatralnym foyer, a aktorzy, zmieszani z publicznością, mieli pozorować autentyczną parę widzów. Dwie inne jednoaktówki w ramach projektu „Triatlon” odgrywano równolegle w garderobach.
Mięso mitu
Rozmowa z Grzegorzem Staszakiem
Nawozy sztuczne
Omega
Tadeusz Nyczek
Albania dziś
Kobieta w oknie (Gruaja në dritare)
Arta Arifi
Przełożyła Dorota Horodyska
Kameralna sztuka dziejąca się we współczesnej Albanii o pół nielegalnym przejmowaniu atrakcyjnych nieruchomości przez wyspecjalizowane firmy. Ofiarą procederu pada tym razem stara rodzina mieszkająca na prowincji, zagubiona w zmieniającej się rzeczywistości. Sztuka prezentowana była w 2015 roku w Teatrze Narodowym Albanii.
Życie albańskie
Fatos Lubonja, Małgorzata Rejmer
Varia
Konteksty: Czy nowy porządek jest możliwy
Olga Byrska
Nowe sztuki
SASHA MARIANNA SALZMANN Meteoriten
Z afisza
