Mit wojny trojańskiej ujęty w Iliadzie stał się jedną z najświętszych opowieści starożytnych Greków, która jednak już w starożytności została zdesakralizowana i poddana krytycznemu oglądowi przez twórców teatru. O ile bowiem naturalistyczne obrazy okrucieństwa wojny w archaicznym eposie Homera ujęte zostały w nadrzędnej narracji heroicznej, o tyle teatr grecki okresu klasycznego zniósł patos narracji zwycięzców i skupił się na dyskursie antywojennym, eksplorując cierpienie jednostek wikłanych w mechanizmy systemu.
