Blog

Udostępnij

W tej rubryce zamieszczać będziemy wpisy, notatki, spostrzeżenia członków zespołu redakcyjnego „Dialogu” na tematy czasem bezpośrednio, czasem luźniej, a czasem w ogóle nie związane z tematyką poruszaną w miesięczniku.

06 lis, 2017
Teatr obnaża społeczeństwo

Co roku w październiku Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie przyznaje nagrodę imienia Jerzego Giedroycia. Wyróżnia ona książki naukowe, polskie i tłumaczone, z obszaru szeroko pojętej humanistyki, zarówno związane bezpośrednio z dziedzictwem „Kultury” paryskiej, jak podnoszące tematy, które niegdyś interesowały Redaktora. Warto tu przypomnieć, że UMCS ma znaczne zasługi w opiece nad dziedzictwem „Kultury” – od wyodrębnionej Pracowni Badań nad Instytutem Literackim w Paryżu po bogatą działalność wydawniczą, obejmującą zarówno reprinty książek Instytutu, jak prace naukowe o kręgu... czytaj więcej

02 lis, 2017
Wizyta w Belgradzie

Z warsztatu tłumaczki. 51. Międzynarodowy Festiwal Teatralny BITEF. Przyznaję odpadłam, zresztą nie po to pojechałam. Kontakty teatralne między Polską a Serbią – kiedyś stałe – obumarły. Nie jesteśmy dla siebie ciekawi. A tu na otwarcie dwudziestoczterogodzinne (!) przedstawienie znanego belgijskiego artysty Jana Fabre'a Olimp o narodzinach cywilizacji. Przywiozłam do Warszawy serbski przekład jego czterystustronicowego Nocnego dziennika (1985-1991). Będę czytać.

Na 62. Międzynarodowych Targach Książki – po to przyjechałam – honorowym gościem targów były cztery... czytaj więcej

23 paź, 2017
Szuflandia

Mój przyjaciel przeszedł na emeryturę, w Krakowie, więc z przytupem. Fetowano go, sadzano na fotelu, ale wspominam o tym dlatego, że dostał z tej okazji wzruszający prezent.

Skrzynka ze sklejki wielkości pudełka na buty, wytapetowana materiałem w kratę. W środku pokoik, czyli biureczko z lampką nie większą od naparstka, wygodny fotelik w tej samej skali, na biureczku miniaturowa butelka wina, kieliszek i kawałek placka, nawet widelczyk i okularki z drucika. Na blacie porozrzucane książki wielkości paznokcia, ale można rozpoznać czyje, a na ścianie malutkie portrety ulubionych... czytaj więcej

16 paź, 2017
Instytucje

Piątek na Konfrontacjach Teatralnych w Lublinie. Rozmowa prowadzona przez Martę Keil z udziałem Agaty Adamieckiej-Sitek, Doroty Buchwald i Tomasza Platy wokół nowego numeru „Polish Theatre Journal”. A właściwie o instytucjach i o tym, co teraz – czy bronić tego co jest upierając się przy istniejącym kształcie teatrów publicznych, czy szukać nowych form i formuł niż scena ze stałym zespołem, jak na przykład – to postulat Platy – dom produkcyjny. Również działający jako instytucja publiczna. Bo – racja – nie wszyscy mieszczą się w hierarchicznym i sztywnym systemie teatrów repertuarowych, a... czytaj więcej

09 paź, 2017
Uciekaj!

Ostatnie słowo Nell w Końcówce? „Uciekaj!” Jak ktoś czytał Madame Antoniego Libery, to wie. Główny bohater powieści, zakochany w pachnącej Chanel No 5 nauczycielce francuskiego, odkrywa, czym nie jest oddzielona od Zachodu peerelowska Polska, a czym za to jest „Cywilizacja, czyli Kultura Francuska: ucieleśnienie idei Racjonalizmu, Postępu, Nowoczesności, Wolności”. „Dla mnie świat jest tu!” – skonstatuje bohater Libery, gdy dzięki obecności francuskiego personelu i europejskiej sztuki stołeczna Zachęta przemieni się na chwilę w paryską galerię Louise Leiris. Peerelowskie... czytaj więcej

02 paź, 2017
Z warsztatu tłumaczki

Ostatnio przetłumaczyłam tekst mojej ulubionej pisarki Dubravki Ugrešić o niewidzialnej Europie, o ludziach przemieszczających się w jej granicach, jak Meliha, Turczynka z Bułgarii, która przyjechała do Holandii sprzątać mieszkania, czy Frank, Holender, który wypisał się całkowicie z europejskiego systemu i wyjechał do Bułgarii hodować paprykę i pomidory. Dubravka nie pisze wprost o uchodźcach uciekających przed wojną, ale o tych, którzy i tak prowadzą wśród nas paralelne życie, jak cienie. O milionach ludzi nie mających głosu, choć to oni napędzają i podtrzymują żywot Europy. Dubravce... czytaj więcej

25 wrz, 2017
Pogrzeb Janusza Głowackiego

Mnóstwo znajomych z życia albo z ekranu. W tłumie czołowi pisarze i intelektualiści, wybitni artyści, przed-PIS-owscy politycy,  sporo pań botoksem goniących uciekającą młodość i luzackich eks-młodzieńców. Słychać szepty – kto jest, kogo nie ma.  Niedługa uroczystość jest doskonale wyreżyserowana: wzruszająca i godna. Ksiądz Andrzej Luter mówi: „Nie możemy zgubić Janusza. Szukajmy go zawsze, by nic, co nam zostawił, nie zginęło”.

W autobusie z cmentarza siadam obok starszej pani. Sąsiadka rozkłada gazetę i pogrąża się w lekturze. „Nadziali mojego psa na widły” wypisane tłustą... czytaj więcej

18 wrz, 2017
Zeszły wtorek

Ogólnopolska Konferencja Kultury – Teatr. Jedenastogodzinna (!!) nasiadówka. Duża liczba ludzi na widowni Teatru Wybrzeże. Jeszcze większa – tych, co nie przyjechali i komentowali zdarzenie z daleka. Najczęściej nieprzychylnie. Siedziałem od początku do końca. Próbuję zebrać myśli – z marnym skutkiem.

Po co to zwołali? Konferencja jest jedną z serii podobnych, branżowych spotkań organizowanych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, żeby środowiska artystyczne wypowiedziały się w najbardziej palących je kwestiach, co miałoby w przyszłości posłużyć opracowaniu nowej,... czytaj więcej

Udostępnij