Król patrzy?

Joanna Krakowska
Blog
29 cze, 2021

Już po kilku godzinach w ogrodzie mam pewność i świetną dla was wiadomość: nie pokonacie jej, nie dacie rady zwyciężyć jej żywotności, przemyślności, uporu, ekspansji, woli  wychodzenia z beznadziejnych sytuacji. Na moment spuścicie ją z oczu – jak w zabawie „Raz, dwa, trzy, król patrzy” – i już będzie przy was oplatać wam nogi. Wasze szkody, głupoty, zaniedbania – to wszystko wykorzysta, żeby urosnąć, rozkwitnąć, rozsiać się, rozpłożyć i rozgospodarować. Użyje swoich zmarłych w imię życia i ograniczenia zamieni w korzyści. Pobłażliwie potraktuje waszą pomoc. Będzie udawać, że chce sprawić wam przyjemność, ale nie dajcie się nabrać – ona nie jest dla was, nie obchodzicie jej. A wasze pierdoły o ekologii i posthumanizmie to tylko nędzna obrona własnych  pozycji, gdy wydaje wam się, że jeszcze macie jakąś władzę, że macie na coś wpływ, że możecie łaskawie ustąpić ze swoich przywilejów i dobrze o sobie pomyśleć. Przyroda rządzi.

To nie żadna metafora ani alegoria, ani nic podobnego. To czysta radość, choć i straszna trwoga.  

Udostępnij

Joanna Krakowska

W zespole redakcyjnym „Dialogu” od 1999 roku. Jest historyczką teatru współczesnego. Pracuje w Instytucie Sztuki PAN. Wydała monografie „Mikołajska” (2011), „PRL. Przedstawienia” (2016), "Demokracja. Przedstawienia" (2019), "Odmieńcza rewolucja" (2020). Jest współautorką książek „Soc i sex” (2009) i „Soc, sex i historia” (2014), a także współredaktorką antologii „(A)pollonia. Twenty First Century Polish Drama and Texts for the Stage” (2014) oraz słownika „Platform. East European Performing Arts Companion” (2016). Wydała antologię tekstów dla teatru „Transfer!” (2015). Kierowała projektem "HyPaTia. Kobieca historia polskiego teatru" (www.hypatia.pl). Jako uczestniczka teatralnego kolektywu jest współautorką dwóch spektakli „Kantor Downtown” (2015) i „Pogarda” (2016).